Zaczyna mnie to coraz bardziej irytować – to czyli zachowanie moich rodziców, jeny, czy ktoś nie ma może do pożyczenia do usranego nigdy z milion złotych na szczytny cel, na moje usamodzielnienie się, wyprowadzanie się od rodziców i gwizdanie na ich humorki? Z góry dziękuje za pozytywne rozpatrzenie mojej prośby!
Uh, pomimo tego wszystkiego ja byłam dzisiaj na zakupach, kupiłam sobie śliczne zamszowe szpileczki, w prawdzie pojechałam po balerinki, ale to maleńki szkopuł. Wróciłam pokłócona, a może bardziej, popsztykana z matką, wchodzę i jeszcze od razu wojna z ojcem, dobra jakoś to jeszcze wytrzymam.
Zaczynam coraz poważniej myśleć o jak największym usamodzielnieniu się od nich, od ich decyzji od tego jak chcą mnie kontrolować. Niestety nie możliwością jest wykonanie tego bez odpowiednich funduszy, których ja na chwile obecną nie posiadam.
Mamy wiosnę, strach pomyśleć bo przecież już niedługo będzie lato. W Lipcu zbliżać się będą egzaminy na studia, a ja nawet nie zabrałam się choć w minimalnym stopniu do kompletowania prac na egzamin do ASP, że nie wspomnę o podszkoleniu się na egzamin z Anglistyki. A może tak jak zwykle podejdę do tego moich wyśrubowanym sposobem - "zdasz, dobrze, nie zdasz, to zdasz następnym razem" - tak, wiem dewiza nienajambitniejsza, ale lepiej taka niż żadna ...