white-rabbitk

 Chciałam na dzień dzisiejszy wszystkich bardzo gorąco przeprosić za moją nieobecność i usprawiedliwić się tym, że miałam problemy z Internetem, które niestety się przedłużą, dlatego też nie będzie mnie aż do odwołania, mam nadziej, ze jakoś  jednak mi wybaczycie - szczere pozdrowienia dla:
BestioS'a (sam wiesz ...  ;-*)
Loczusia (dasz radę)
Małej_Czarnej ( ;-) )
Słoniecznika (dzięki za koments)
Nikogo_ważnego (a jednak...)
Anitki (wierze że jednak będzie good)
Czeberki ( }:-> )
...
Oraz dla wszystkich innych, których nie wymieniałam, ale nie zapominam o was !
JESZCZE TU WRÓCĘ! Narazie Pa ...

   Właśnie wróciłam z wieczornego spaceru z psem. Troszkę, nawet bardziej niż troszkę, zmarzłam, ale jednak warto było. Nie to, żeby coś się wydażyło, ale tak naprawdę nic nie ukrywając, lubie spacery z moim psem. Serio, polecam posiadanie psa każdej osobie, ale odrazu przestrzegam, że to jakby nie patrzeć, więcej obowiązku niż przyjemnośći. Więc, jak pisałam wróciłam, cała przepełniona wieczornym mroźnym powietrzem i z żalem serca stwierdzam, że już, już, jeszcze, jeszcze, ale zaraz zrobi się jeszcze zimniej, spadnie śnieg i znowu będą święta. Są pozytywy i negatywy. Ale jakoś w tym roku jesień mi mija bardzo szybko, może to dlatego, że waściwie była ona bardzo ciepła, a ja jako człek ciepłolubny, cieszyłam się z takiego stanu rzeczy.
   Sprawdziłam dzisiaj w Empiku jak dokładnie nazywa się ta książka, którą polecałam wam w poprzedniej notce, a więc jest to "Bazylek daje radę", Jacka Pałki (mam nadzieje, że nic nie pokręciłam, jeśli tak, to dajcie znak, a się  poprawię). Książka jak dla mnie i jak na mnie wywarła bardzo pozytywne wrażenie, no przekochana jest, ciepła, sympatyczna, szczera i do tego mile zabawna.
   PS.Ciekawe jak ja będę budować w przyszłości moje relacje z dziećmi i czy i dlaczego chłopców się wychowuje trudniej?

  Brrr, no nie myślałam, że będzie dzisiaj aż tak zimno! I że tak sprawę nazwę, się na tym zimnie przejechałam, no bo ja, jak zwykle zresztą, z czymś wyjadę, no a Beata zawsze ten pomysł podłapię i tak se zawsze londujemy jak Zabłocki na mydle.
  Postanowiłyśmy sobie dzisiaj urozmaicić troszkę szare, nudne życie, ba, no to nie idziemy do szkoły, ba, to gdzie, ba, a to do Empika, podedukowywać się! Wszystko pięknie i ładnie, ale do czasu kiedy ja w swojej genialności skapłam się , że nie wzięłam dokumentów łącznie z dowodem i łącznie (o litości) z biletem miesięcznym. No, a jeszcze Baeata roztoczyła przedemną wspaniały obraz konrtolera, który jakżesz zwykle nie sprawdza, w dniu dzisiejszym miałby mnie nawiedzić, bo pewnie wyczułby oto, że jakaś osóbka w tym właśnie, w tym autobusie nie ma biletu i to właśnie byłabym to ja - o zgrozo. Więc, nie zastanowiając się wiele wróciłam się do domku.
  Jakby nie było, no w każdym razie, ześmy zmarzły jak jasny pierun, ale za to przekonałam się , że mogę wam polecić kolejną  książkę, napiszę wam tytł kiedy indziej, bo jeszcze musze się upewnić, ale książka pochodzi z bloga i jest o Bazylku - bomba !   

Dzieci wasze nie wszymi są dziećmi
Są synami i córkami tęsknoty żywota za własnym spełnieniem
Przez was lecz nie z was pochodzą
I chociaż są z wami nie do was należą
Możecie im dać swoją miłość lecz nie myśli wasze
Jako że własne myśli posiadają
Możecie gościć ich ciała lecz nie duszę ich
Gdyż ich duszę zamieszkują w domu należącym do jutra
Którego nawet w snach waszych odwiedzić nie zdołacie
Możecie usiłować być podobnymi do nich
Lecz nie próbujcie nawet uczynić ich podobnymi do was
Jako że życie się nie cofa ani na dzień wczorajszy nie czeka
Jesteście Łukami z których dzieci wasze
Niby żywe strzały wysyłane są w przeszłość
A Łucznik szuka znaku na ścieżce nieskończoności
I gnie was swą potęgą tak
Aby strzały Jego szybowały chyżo i daleko sięgały
Niech ugięcie waszege w rękach Łucznika
Szczęściem napełnione będzie
Gdyż tak jak kocha on strzałę która w przestrzeń wzlata
Tak i łuk który jest stabilny miłością darzy.

 ...wyczytałem to w "Nigdy w życiu" -  K.Grochola 

- dedykuje  to moim rodzicą , ale też wszytkim rodzicom na świecie - ... dajcie nam popełniać błędy, żebyśmy nie zapominali, że uczyć się trzeba całe życie ... -

  Kolejna notka. Właściwie nie wiem o czym pisać? Tak jakoś dzisiaj jest, no nudno, nic się nie dzieje, ale tak jakbym była szczera to nawet mi się to podoba. Jestem taką jakąś osobą, która lubi się od czasu do czasu ponudzić się. Ostrzegam, od czasu do czasu!
 Tak jak pisałam ostatnio, zaczęłam czytać "Nigdy w życiu", nie oglądałam, jeszcze do tej pory filmu, ale za to z miłą chęcią za każdym razem wracam do kolejnych rozdziałów ksiązki. Oki, zgodzę się to nie jest ksiązka dla wszystkich, jest raczej "babska", jakb bardzo by to śmiesznie nie zabrzmiało. Jednakże ja jakby nie było jestem kobietą, więc mogę szczerze powiedzieć - Polecam tą książke wszytkim kobietą kóre lubią sie powzruszać, pomarzyć, pośmiać się! Jest naprawdę świetnie napisana, a żeby mi się żaden facet nie odważył napisać inaczej, ba, czy nawet pomyśleć!
  Jest sobota, a ja siedzę w domu, właśnie w takich przypadkach zaczynam żałować, ze jadnak z kimś nie jestem. Nawet ostatnio, zaczęłam zauważać, że jednak lubie być chyba sama, w końcu mogę sobie na więcej pozwolić, pytanie brzmi tylko, czy aby nie zaczyna mi właśnie tej "smyczy" brakować?
  Rany, jak to wszytko brzmi, jakbym normalnie zdradzała organizacje "Jesteś sam i dobrze Ci z tym". A bo to wszystko przez facetów (a co, na kogoś trzeba to zrzucić)! No bo, czy to moja wina, że nie mogę trafić na takiego, który by mi pasował? Zgodziłabym się nawet na mały kompromis, co i tak by nie było do mnie podobne. Wiem to wszytko pachnie egoizmem, ale co ja wam mogę na to poradzić, każdy poniekąd jest troszeczkę takim życiowym egoistą, bo w końcu czyż każdy nie szuka dla siebie tego co najlepsze ?